KAYGUSUZ SULTÂN: NE GÜZEL UYMUŞ

DÜNYA KAYGUSUZ ABDAL yazdı... *** Yüri sen Hak içün eyle bir ‘amel Âşıka sevdâ ne güzel uymuş Aşk oldı evvel dünyâya temel Hikmet-i Mevlâ ne güzel uymuş *** Muhabbet nûrıdır hazret-i Sübhân O nûrdan oldu suret-i insân Tutdı zemîni bu yedi âsumân ‘Arş-ı mu‘alla ne güzel uymuş *** Görmedi İblîs düşdi inada Secde kılmadı kaldı piyâde Turâb âb âteş bâde Âdem’e Havva ne güzel uymuş *** Bezm-i elestden gelmişiz zemîne Biz ol ikrârdan dönmeziz yine Burc-ı bârda on iki âyîne Kümbed-i hadrâ ne güzel uymuş *** Rıdvân’a cennet kapusın açmak Var ise Havvâ’dan oldu çıkmak Münkere tamu mü’mine uçmak Cennetü’l-me’vâ ne güzel uymuş *** Bu dünyâ fânîdir fânî Bir ‘amel işle özini tanı Dilde zikrindir seb‘a’l-mesânî ‘Alleme’l-esmâ ne güzel uymuş *** Bu dünyâ fânîdir sonu harâbe Yasdanub taş döşek türâba Cennet bağçesinde kevser şarâba Zevk ile safâ ne güzel uymuş *** Cihân yoğiken var idi Hâlık Esrâr-ı ‘aşka olagör mâlik İbrâhîme nâr Yûnus’a balık Balığa deryâ ne güzel uymuş *** Cemâlullâh ‘aşkdır’ âşıkın nutkı Dostı bulmakdır murâd u kasdı Kör nefsimin soyuldı postu Kazâya rızâ ne güzel uymuş *** Mansûr bu yolda geldi ikrâra Ene’l-Hak dedi çekildi dâra Gören ‘âşıklar başladı zâra Bülbüle gülzâr ne güzel uymuş *** Ezelden böyle kurulmuş bünyâd Sakın etmesin kimseden feryâd Vefâ’ya Mihri Şîrin’e Ferhâd Mecnûn’a Leylâ ne güzel uymuş *** ‘Andalîbi gör kim geçmez gülünden Âşıkla ma‘şûk gitmez dilinden Aldırmış ‘aklın Yûsuf derdinden Ağlar Züleyhâ ne güzel uymuş *** Âşıklar ağlaşır göçen cânlara Ölenler hasret kıldı sağlara Bir âh çeküb düşti dağlara Lâle hazâna ne güzel uymuş *** Mevlâm ol dedi var oldı ‘âlem Cebrâil verdi kandîle selâm ‘Arş ile kürsî levh ile kalem Her dürlü eşyâ ne güzel uymuş *** Evvel kelâm geldi iktidâm Verildi Tevrât şâyi‘ oldı nâm Tûr-ı Sînâ’da binbir kelâm Söyleşir Mûsâ ne güzel uymuş *** Verdi Zebûrı Hak ‘atâ kıldı Bir bir okuyub lafzını bildi Meryem anadan Rûhullâh oldı İncil’e Îsâ ne güzel uymuş *** Çün geldi Süleymân eyledi zuhûr Destinde hâtem vuhûş tuyûr İns ile cinnî mâr ile hem mûr Hikmet-i icrâ ne güzel uymuş *** Habîbin sevdi yaratdı Sübhân İndirdi gökten âyet-i Kur’ân Rûz-ı mahşerde dertlere dermân Hâtemü’l-enbiyâ ne güzel uymuş *** Akar gözlerimden kan ile yaşı Ahdi gazâsında kıldı savaşı Hazret-i Hamzâ şehîd abası ‘Amm-i Mustafâ ne güzel uymuş *** Bindi Düldül’e eyledi gazâ Zülfikâr elde şâh-ı Murtazâ Kırdı küffârı eyledi gazâ Ol Şîr-i Hudâ ne güzel uymuş *** Aşk oldı benim derdime çâre Cevr-i dilberden oldum âvâre Sakın hâlim söyleme ağyâre Celâle cemâl ne güzel uymuş *** Biz güzellere ederiz ‘izzet Yârine baksa âşıka lezzet Sâkî sun câmı eyleyüb işret Dost ile tenhâ ne güzel uymuş *** Bu bir gizli sırdır eyle berâber Sakla kalbinde derûnunda yaz Verildi ‘âşıka Hak’dan niyâz Yâre istiğnâ ne güzel uymuş *** Kaşların oldu muhabbetnâme Düşdi gönlümüze bir serencâme Kâmet-i servdir serâser câme Ol melek sîmâ ne güzel uymuş *** Cân emanetdir uçar yuvadan Muhabbet ezelî gelmiş Hudâdan Bâkî değildir geç bu hevâdan Hem terk-i dünyâ ne güzel uymuş *** Hazret-i Hızır’dır cümlenin başı Bunı ‘ârifler bilür ne bilsin nâşi Hacı Bektâş Velî bir cânsız taşı Yürütdi ammâ ne güzel uymuş *** Kimisi ağlar kimisi güler Kimisi Hakk’a niyâz eder Müslüman olan beş vaktin kılar Borcunu edâ ne güzel uymuş *** Allâhın dostı fedâdır cânı Bir pula versin almaz cihânı Aşkın kitâbı bu dâsitânı Eylemiş icrâ ne güzel uymuş *** Kaygusuz Abdal sırrı sen sır et Gördiğin deme bildiğin unut Eksiye kılma ‘âşık ma‘zûr tut Esrâr-ı Hudâ ne güzel uymuş