KERBELA’DAN DERSLER: AMR BİN HACCAC

OCAKLAR ALİ RIZA ÖZDEMİR yazdı... Amr bin Haccac, Hz. Hüseyin’e mektup yazarak onu Kufe’ye davet edenlerin başında geliyordu. İmam Hüseyin’i Kufe’ye çağırıyor, ona biat edeceğini bildiriyordu… Ne var ki, Yezit’in Basra ve Kufe valisi Ubeydullah bin Ziyad’ın sert siyaseti işin rengini değiştirdi. Birçokları gibi Amr da verdiği ikrardan dönerek Yezit’in tarafına geçti. İmam Hüseyin ve Ehlibeyt’i terk etti. Sonra Ömer bin S’ad’ın ordusuna katıldı. *** Muharremin yedinci günü yani İmam Hüseyin’in şehadetinden tam üç gün önce Ubeydullah bin Ziyad, Ömer bin S’ad’a bir mektup yazarak, “Hüseyin ve ashabı ile su arasına geril. (…) sudan bir damla bile tatmayacaklardır” diye emir verdi. Ömer bin S’ad, Hz. Hüseyin ile yanındakilerin susuz bırakılması için tedbir almaya başladı. Bu görevi de Amr bin Haccac’a verdi. Amr, su ile Ehlibeyt’in arasına beş yüz süvariden oluşan etten bir duvar ördürdü. Kerbela ve suyun özdeşliği işte böyle başladı. *** Savaşçıların yanında kadın ve çocuklar da susuzluktan kavrulmaya başladı. Ehlibeyt susuz kalmış, dudaklar çatlamış, yürekler yanmıştı. Hz. Hüseyin’in yanındakilerden Nafi bin Hilal, piyadelerle birlikte su almak için Fırat’a gitti. Ancak Amr, Hz. Hüseyin’e su götürmesini men etti. Nafi’ye, “Onların su içmelerine yol yoktur. Çünkü biz buraya onları sudan men etmek için konulduk” dedi. Nafi ve yanında gelenler, kırbalarını doldurmaya başlayınca Amr ve yanındakiler saldırıya geçti. Abbas bin Ali de Amr’a saldırınca, Nafi karargâha az da olsa su götürmede başarılı oldu. *** Kerbela’da muharremin onun günü yani Aşura günü, başta İmam Hüseyin olmak üzere Ehlibeyt’ten ve taraftarlarından çok kişinin başı bedeninden ayrıldı. Ertesi gün de Yezit ordusu bu uğursuzluğa devam etti. Şehit edilen serdarların başları önce Kufe’ye, daha sonra Şam’a gönderildi. Kesilen ve mızrak ucuna takılan başlarını, Kufe’ye götüren heyetin içinde Amr bin Haccac da yer almıştı. *** Amr bin Haccac’ın öldürülmesi de ibretliktir. Muhtar Sakafi’nin ordusu Emevi ordusunu darmadağın edince Amr bin Haccac da diğerleri gibi kaçıp saklanma yolunu tuttu. Çünkü Muhtar, Kerbela’nın tüm sorumlularını teker teker girdikleri delikten çıkarıp öldürtüyordu. Kerbela Katliamına katılan herkesi öldürten Muhtar, katılmayanlara ise aman veriyor, onlara dokunmuyordu. Şimdi ise sıra Amr’a gelmişti. Amr ve arkadaşları, Muhtar’dan kaçıp sığınacak yer aramaya başladılar. Bir yere sığınmak istediyse de kabul edilmediler. Çünkü Muhtar Sakafi’nin korkusu her yeri kaplamıştı. Amr ve arkadaşları çaresizlik içinde sığınacak başka bir yer ararken, uzaktan kendilerini takip eden bir birlik gördüler. Muhtar’ın adamları sandıkları bu birlikten kaçmak için Büyeyza denilen yere saptılar. Ancak kurtulmaları mümkün olmadı. Orada susuz bırakılarak öldürüldüler. Onlara lanet olsun!