KAYGUSUZ SULTÂN: NE GÜZEL UYMUŞ

KAYGUSUZ ABDAL yazdı...***Yüri sen Hak içün eyle bir ‘amelÂşıka sevdâ ne güzel uymuşAşk oldı evvel dünyâya temelHikmet-i Mevlâ ne güzel uymuş***Muhabbet nûrıdır hazret-i SübhânO nûrdan oldu suret-i insânTutdı zemîni bu yedi âsumân‘Arş-ı mu‘alla ne güzel uymuş***Görmedi İblîs düşdi inadaSecde kılmadı kaldı piyâdeTurâb âb âteş bâdeÂdem’e Havva ne güzel uymuş***Bezm-i elestden gelmişiz zemîneBiz ol ikrârdan dönmeziz yineBurc-ı bârda on iki âyîneKümbed-i hadrâ ne güzel uymuş***Rıdvân’a cennet kapusın açmakVar ise Havvâ’dan oldu çıkmakMünkere tamu mü’mine uçmakCennetü’l-me’vâ ne güzel uymuş***Bu dünyâ fânîdir fânîBir ‘amel işle özini tanıDilde zikrindir seb‘a’l-mesânî‘Alleme’l-esmâ ne güzel uymuş***Bu dünyâ fânîdir sonu harâbeYasdanub taş döşek türâbaCennet bağçesinde kevser şarâbaZevk ile safâ ne güzel uymuş***Cihân yoğiken var idi HâlıkEsrâr-ı ‘aşka olagör mâlikİbrâhîme nâr Yûnus’a balıkBalığa deryâ ne güzel uymuş***Cemâlullâh ‘aşkdır’ âşıkın nutkıDostı bulmakdır murâd u kasdıKör nefsimin soyuldı postuKazâya rızâ ne güzel uymuş***Mansûr bu yolda geldi ikrâraEne’l-Hak dedi çekildi dâraGören ‘âşıklar başladı zâraBülbüle gülzâr ne güzel uymuş***Ezelden böyle kurulmuş bünyâdSakın etmesin kimseden feryâdVefâ’ya Mihri Şîrin’e FerhâdMecnûn’a Leylâ ne güzel uymuş***‘Andalîbi gör kim geçmez gülündenÂşıkla ma‘şûk gitmez dilindenAldırmış ‘aklın Yûsuf derdindenAğlar Züleyhâ ne güzel uymuş***Âşıklar ağlaşır göçen cânlaraÖlenler hasret kıldı sağlaraBir âh çeküb düşti dağlaraLâle hazâna ne güzel uymuş***Mevlâm ol dedi var oldı ‘âlemCebrâil verdi kandîle selâm‘Arş ile kürsî levh ile kalemHer dürlü eşyâ ne güzel uymuş***Evvel kelâm geldi iktidâmVerildi Tevrât şâyi‘ oldı nâmTûr-ı Sînâ’da binbir kelâmSöyleşir Mûsâ ne güzel uymuş***Verdi Zebûrı Hak ‘atâ kıldıBir bir okuyub lafzını bildiMeryem anadan Rûhullâh oldıİncil’e Îsâ ne güzel uymuş***Çün geldi Süleymân eyledi zuhûrDestinde hâtem vuhûş tuyûrİns ile cinnî mâr ile hem mûrHikmet-i icrâ ne güzel uymuş***Habîbin sevdi yaratdı Sübhânİndirdi gökten âyet-i Kur’ânRûz-ı mahşerde dertlere dermânHâtemü’l-enbiyâ ne güzel uymuş***Akar gözlerimden kan ile yaşıAhdi gazâsında kıldı savaşıHazret-i Hamzâ şehîd abası‘Amm-i Mustafâ ne güzel uymuş***Bindi Düldül’e eyledi gazâZülfikâr elde şâh-ı MurtazâKırdı küffârı eyledi gazâOl Şîr-i Hudâ ne güzel uymuş***Aşk oldı benim derdime çâreCevr-i dilberden oldum âvâreSakın hâlim söyleme ağyâreCelâle cemâl ne güzel uymuş***Biz güzellere ederiz ‘izzetYârine baksa âşıka lezzetSâkî sun câmı eyleyüb işretDost ile tenhâ ne güzel uymuş***Bu bir gizli sırdır eyle berâberSakla kalbinde derûnunda yazVerildi ‘âşıka Hak’dan niyâzYâre istiğnâ ne güzel uymuş***Kaşların oldu muhabbetnâmeDüşdi gönlümüze bir serencâmeKâmet-i servdir serâser câmeOl melek sîmâ ne güzel uymuş***Cân emanetdir uçar yuvadanMuhabbet ezelî gelmiş HudâdanBâkî değildir geç bu hevâdanHem terk-i dünyâ ne güzel uymuş***Hazret-i Hızır’dır cümlenin başıBunı ‘ârifler bilür ne bilsin nâşiHacı Bektâş Velî bir cânsız taşıYürütdi ammâ ne güzel uymuş***Kimisi ağlar kimisi gülerKimisi Hakk’a niyâz ederMüslüman olan beş vaktin kılarBorcunu edâ ne güzel uymuş***Allâhın dostı fedâdır cânıBir pula versin almaz cihânıAşkın kitâbı bu dâsitânıEylemiş icrâ ne güzel uymuş***Kaygusuz Abdal sırrı sen sır etGördiğin deme bildiğin unutEksiye kılma ‘âşık ma‘zûr tutEsrâr-ı Hudâ ne güzel uymuş